Veel mensen voelen zich incompleet vanuit zichzelf en hebben daardoor weinig zelfvertrouwen. Ze lijden eronder en proberen zich vaak door externe dingen completer te voelen. Dat werkt soms voor een tijd, maar vaak komt dan toch weer het gevoel van leegte terug.

Laten we ervan uitgaan dat iedereen imperfect is, al lijkt dat op social media vaak anders. Toch heeft iedereen (een keer) te maken met tegenslagen of problemen in zijn of haar leven, al lijkt de persoon nog zo perfect. We zijn tenslotte mensen.

En maken niet juist de imperfecties de diepgaande connectie met andere mensen mogelijk?

Je zou de imperfecties dus ook kunnen zien als iets moois.

Omdat we onszelf vaak incompleet voelen hebben we de neiging om ons te beschermen of ons van buitenaf te verreiken.

Onder deze behoefte liegt angst, angst dat we niet goed genoeg zijn zoals we zijn. Denk maar bijvoorbeeld aan dagen dat het je minder goed gaat. Dan heb je misschien de neiging om meer te eten, meer te roken, drinken of om iets te gaan kopen. Het zal je ook even een goed gevoel geven, maar na een tijdje is ook deze vluchtige positieve opwelling weer verdwenen en komen negatieve gedachten weer terug.

Andere mensen zoeken zelfvertrouwen erin door iets te bereiken, bijvoorbeeld een belangrijke functie, rijkdom, intelligentie, excelleren in iets of gewoon doordat je beter eruit ziet dan de gemiddelde persoon.

Dit zijn allemaal manieren om op een oppervlakkige manier meer zelfvertrouwen te verkrijgen. Het probleem met deze dingen is dat ze heel onzeker of niet van lange duur zijn.

De vraag is dus hoe voel je je meer compleet vanuit jezelf. Hoe kom je dichter bij jezelf?

Echt zelfvertrouwen krijg je als je dus ziet dat je niets nodig hebt, maar dat je genoeg bent vanuit jezelf, dat je kunt vertrouwen in jezelf en dat je niets te vrezen hebt. Dat de angsten irreëel zijn en dat ze vaak verbonden zijn aan het verleden of de toekomst.

Wellicht kun je bij jezelf nagaan waarom je jezelf incompleet voelt en wat jou manieren zijn om je heel even completer te voelen.

Ik heb zelf bijvoorbeeld de behoefte om me veilig te voelen, een behoefte naar meer zekerheid en controle. Ik probeerde me vaak zekerder te voelen door controle uit te oefenen over mezelf en mijn lijf. Vanuit deze behoefte ontwikkelde ik rond mijn 8e levensjaar een eetstoornis. Nadat ik meer vreugde in mijn leven kon laten, verdween de behoefte naar meer controle en daarmee de eetstoornis.

Ik heb voor mezelf een woord gevonden in mijn zoektocht naar echt compleet zijn vanuit mezelf en dat is ‘vertrouwen’, vertrouwen in mezelf. Dit helpt mij om ruimte te scheppen en los te kunnen laten en dus minder controle uit te moeten oefenen op situaties die ik niet kan controleren.

Wat zijn jouw zinnen of woorden waardoor jij je completer kunt voelen?

Liefs,

Christine